หน้าแรก

วันอังคารที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2558

รอน้ำใจไหลมารวม


รอน้ำใจไหลมารวม
.
น้ำที่เห็นเริ่มน้อยคอยแห้งเหือด
เปรียบสายเลือดเลี้ยงร่างหมดทางไหล
เมื่อต้นทางต่างแห้งและแล้งไป
ยังจะเหลือสิ่งใดให้ได้แล
.
หลายแหล่งป่าหนาแน่นเป็นแดนหลัก
อนุรักษ์ คือคำคอยนำแก้
เพียงแต่ท่องล่องลอยคอยชะแง้
ป่าไม้แปรป่าโปร่งเห็นโล่งเตียน
.
จะได้น้ำที่ไหนมาไหลริน
จะได้ดินที่ไหนไม่แปรเปลี่ยน
จะได้คลองหนองใดน้ำไหลเวียน
จะได้เขียนกี่คำคอยย้ำเตือน
.
เมื่อต้นหายปลายแห้งสำแดงผล
น้ำใจคนล้นหลั่นนั้นเสมือน
ยามปลายฝนหม่นท้อหนอครัวเรือน
ยิ่งหนาวเยือนเฉือนใจให้ระทม
.
ต้องสร้างสรรค์วันใหม่ให้สำนึก
ให้ตกผลึกปัญหาอย่าสะสม
เมื่อต้นดีปลายงามตามนิยม
น้ำขุ่นตมไม่ผ่านธารน้ำใจ
.
ถึงปลายฝนต้นหนาวกี่คราวครั้ง
คงเป็นดั่งปีก่อนนอนหวั่นไหว
ร้องเพลงรอหนอเราเฝ้าพิไร
จะมีใครไหนบ้าง..เป็นอย่างเรา
.


บ้านริมโขง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น