“กงเกวียนกำเกวียน”

“กงเกวียนกำเกวียน”
..เวรสนองเวร กรรมสนองกรรม..
.
กงวงวน บนแกน มีแก่นหลัก
ไม่อาจผลักหักเหให้เซศูนย์
แล้วก็หมุนดุนรอบเป็นขอบคูณ
เจิดจำรูญพูนผลยามวนวง
.
กำเกวียนแข็งแรงแรกแบกน้ำหนัก
มีรูปลักษณ์หลักมั่นอันประสงค์
หมุนตามกรอบขอบวางอย่างมั่นคง
สร้างเป็นกงตรงรอบ ครอบกำเกวียน
.
จึงตามกันมั่นหมายสู่ปลายผล
เหตุใดดล กลกรรมไม่นำเปลี่ยน
เวรตามเวรเช่นใดให้บทเรียน
กรรมก็เวียนเขียนกรรมสิ่งนำทาง
.
เหมือนทำดีมีดีที่สนอง
ชนแซ่ซ้องร้องขรมชื่นชมอ้าง
เมื่อทำชั่วตัวเหม็นเป็นโยงยาง
ถึงจะล้างอย่างไรก็ไม่แวว
.
จึง “กงเกวียนกำเกวียน” นี้เพียรสื่อ
สนองคือถือตามไม่ลามแถว
ต่างสมปองครองธรรมที่นำแนว
งามเพริศแพร้วแก้วกมลคือผลบุญ
.
สำนึกไว้ให้ดีนาทีก้าว
กงกรรมกล่าวราวรอบยามขอบหมุน
ไม่อาจป้อนย้อนกลับประทับคุณ
มีแต่หนุนลุ้นขั้ว..ชั่วหรือดี
.