ํ๐๐๐ หนาวเอย ๐๐๐

 

 

ยามหนาวสาว ผิวผ่องน้องมาแตก
เขียดน้อยคอย ซุกแทรกแยกรอยผิว
คร่ำครวญหวน โหยแห้งแล้งลมปลิว
มองตามง่าม ลามนิ้วสิวเม็ดโต

ครีมนำบำ-รุงนักคักขนาด
สีแต้มแย้ม แซมวาด..ป๊าด..อักโข
รองพื้นยืน อื่นตามงามพาโล
โรงงิ้วลิ่ว ออกโชว์ โห..นางเอก

ตามมองน้อง ยามหนาวกล่าวยังยาก
รอยแผลแล ตามปากมากปานเสก
ยิ้มหุบหลุบ อุบอู้บู้บี้เบรก
ถ้อยวาจา พาเขกเฉกคลื่นกวน

ยังพร่ำคำ นำอ้อนวอนหาคู่
มีใครไหม หนึ่งผู้อยู่สงวน
เจอแตกแปลก ผิวผ่องของเนื้อนวล
ต้องโกยโดย รีบด่วนป่วน..อาการ.