~@ เสียงจากทุ่งก่อนรุ่งเช้า @~

 

 

เสียงเพลงจาก จิ้งหรีด ที่กรีดเสียง
ใส่สำเนียงใสแสบ แอบซุ่มหา
อยู่แห่งใดไหนหนอกอ หญ้าคา
ร้องอะไรนักหนา..ไม่หากิน

ตกคืนค่ำย่ำเย็นจันทร์เพ็ญส่อง
ยามละอองน้ำค้างพร่างถวิล
เสียงหริ่งหรีดกรีดร้องก้องธานิน
จนชาชินเสียงใสไพรระงม

เป็นส่วนหนึ่งในวิถีมีชีวิต
ช่างโศภิษฐ์พิลาศล้ำฉ่ำสุขสม
องค์ประกอบครบเครื่องเรืองอุดม
ในคำคมความหมายคล้ายเมืองแมน

เช่นคืนนี้ เสียงร่ำดุจนำแข่ง
เปล่งแสดงแรงเร้าเฝ้าแสบแสน
กับคร่ำครวญจากฉันวันขาดแคลน
ฟ้องสู่แถนแดนสวรรค์..ว่าฉันตรม

อยากร่ำร้องก้องไพรได้เช่นเจ้า
ระบายเศร้าเหงาทรวงดวงรักขม
จะมีไหมใครรู้ผู้นิยม
ไม่ทับถมถ่มถุยคุยร่ำไร

จะส่งเสียงเพียงคำขอพร่ำกล่าว
บอกอกร้าวคราวห่างร้างไฉน
ดังพอยินผินฟังโปรดยั้งใจ
อย่าห่างไกล เลยหนา..ข้าระทม