จันทร์เต็มดวงแต่ทรวงไม่เต็มใจ
.
คืนจันทร์งามงามฟ้านภาผ่อง
ลมหนาวล่องรวยรินโบยบินผ่าน
เรไรแว่วแผ่วเสียงสำเนียงกาล
เยือกสะท้านทั้งร่างระหว่างมอง
.
เพียงเดียวดายฉายแสงที่แฝงเศร้า
ยามจันทร์เจ้าจ้องเจอเสนอสนอง
แต่เมฆเกลื่อนเหมือนบังความรังรอง
แสงสีทองทาบถึงประหนึ่งเงา
.
หมายรับแสงแรงล้นยังทนยาก
ม่านฟ้าฟากฟุ้งกลบกระทบเศร้า
หมายใดเหมือนเลือนจากพร้อมพรากเรา
แสงจันทร์เจ้าเจิดฟ้ายังลาโรย
.
คนโชคร้ายหมายใดช่างไกลเอื้อม
บ้างก็เหลื่อมหลบลี้ฤดีโหย
ไม่เหมือนอื่นคืนค่ำรักฉ่ำโชย
เราโอดโอยอ่อนล้าชะตากรรม
.
คืนนี้จันทร์ผันผ่องแสงทองทาบ
คนอื่นอาบอิ่มมนกุศลฉ่ำ
คืนนี้เราเหงารักมาพักนำ
ยิ่งตอกย้ำยามจันทร์..แสงนั้นจาง
.
เถิด..จันทร์เอยเลยฟ้าให้ลาลับ
อย่าได้กลับเกี่ยวกลให้คนหมาง
คืนเดียวดายคล้ายเดือนแสนเลือนราง
เกินเอ่ยอ้างเอื้อนออก..ไปบอกใคร๚ะ๛
.
☆ ☆ ☆
♥
บ้านร้อนตะวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น