ฝึกใจไม่ฝึกคน

ฝึกใจไม่ฝึกคน
.
ไม่สำคัญนั้นจิตไม่คิดข้อง
ไม่สำคัญควรต้องหวังปองผล
ไม่สำคัญนั้นดังไม่กังวล
ไม่สำคัญคือพ้นไม่ลนลาน
.
ตัวเราหวังยังตนไม่หม่นหมอง
ตัวเราปองเปี่ยมรักสมัครสมาน
ตัวเราปลดลดลาในอาการ
ตัวเราผ่านผันผละให้อภัย
.
จึงเลิกจ้องมองอื่นว่าขืนขัด
จึงเลิกคัดค่าคนสับสนไหม
จึงเลิกจับนับผิดมิติดใจ
จึงเลิกไปเป็นปล่อยเลิกคอยคุม
.
เพียงตัวเราเท่านั้นมุ่งมั่นหมาย
เพียงใจกายเก็บกกไม่ตกหลุม
เพียงกังวลตนเองต้องเคร่งคลุม
เพียงเกาะกุมกรรมก่อให้พอควร
.
ฝึกที่ตนคนอื่นไม่ฝืนฝาก
ฝึกคนมากมีแนวรอยแมวข่วน
ฝึกคนพาลสานเสมากเรรวน
ฝึกใครล้วนลามลำระกำใจ
.
แม้แต่ธรรมนำวางก็ต่างแย้ง
แม้แต่แสงสื่อแซมบ้างแจ่มใส
แม้แต่สุขทุกข์เหิมยังเสริมไป
แม้อะไรเราชื่น ยังขื่นทรวง๚ะ๛
.