อีกเมื่อไหร่
.
เมฆลดแสงแรงกล้าที่ถาโถม
ฟากโพยมยามเพ่งไม่เปล่งปลั่ง
เมฆมีส่วนชวนซับล้อมรับพลัง
ให้โลกยังอยู่เย็นลำเค็ญคลาย
.
เมฆคลุมฟ้าพาคนบ้างหม่นหมอง
ฟ้าขอร้องลอยเลื่อนให้เดือนฉาย
เมฆยังดื้อสื่อเสียงเข้าเรียงราย
ปั่นป่วนหมายเหมือนแค้นอัดแน่นทรวง
.
ไม่อาจหวังดั่งใฝ่สมใจหวัง
ไม่อาจสั่งสร้างสมชื่นชมสรวง
ไม่อาจมีที่หมายล้วนปลายลวง
ไม่อาจพ่วงโภชย์ผลเพื่อตนเอง
.
เหมือนต้องคอยฝอยลมมาห่มเห่
เหมือนร้อยเล่ห์เรียงปมมาข่มเหง
เหมือนอับปางทางฝันที่บรรเลง
เหมือนไม่เกรงกรรมตามช่างหยามเกิน
.
อุปสรรคปักหลอนเข้าค่อนขอด
ชีวิตบอดบังบาทให้ขาดเขิน
บาปมาหนุนบุญเลี่ยงมองเมียงเมิน
ยามก้าวเดินเดียวดายสลายแรง
.
อีกกี่ก้าวคราวครั้งถึงฝั่งฝัน
อีกกี่วันเวียนลดวันหมดแสลง
อีกกี่ทางวางหมายไม่คลายแคลง
อีกกี่แสงส่องฟ้า เมฆลาเลือน๚ะ๛
☆ ☆
♥
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น