หน้าแรก

วันพุธที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2557

~~@ คืนค่า @~~

 
คืนค่า

รู้ความจริงสิ่งหนึ่งซึ่งชีวิต
ต่างผูกติดตามอยู่คู่ขนาน
เหมือนเป็นเงาเฝ้าตนบนอาการ
อยู่สถานแดนใดก็ไม่แคล้ว

หากชีวิตเปรียบเทียนที่เพียรแสง
ส่องแสวงแห่งทางวางผ่องแผ้ว
ชั่วเทียนดับลับลงตรงตามแนว
ชีพดับแล้วตามนั้นวันมืดมน

จะเรียกเทียนไหนอื่นมายื่นต่อ
เกินร้องขอจากใครให้มาสน
อาจเพียงแผ่แสงเผื่อยามเหลือทน
ยามอับจนเห็นบ้างอย่างรางเลือน

ต้องเทียนเราเฝ้าถนอมไม่ยอมปล่อย
แม้แสงน้อยคล้อยขัดสะบัดเผื่อน
คอยป้องลมสมแรงดุจแสงเดือน
คราคล้อยเคลื่อนเหมือนพร้อมยอมดุษฎี

เทียนให้แสงส่งสายละลายแท่ง
เปลี่ยนด้วยแรงไฟโหมประโลมศรี
หาได้ชมสมใจหากไม่มี
แรงอัคคีที่เสริมคอยเติมตาม

ทั้งดิน-น้ำ ลม-ไฟ วิสัยธาตุ
มาปั้นวาดรวมก่อหนอล้นหลาม
เมื่อสิ้นเชื้อเหลือใดในนิยาม
ล้วนคืนความเคยเป็น..ที่เห็นมา..
 "บ้านริมโขง"
 
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น