~~@ คาน @~~

ยินพยางค์อ้างเสียงสำเนียง “คาน”
ให้สะท้านบางใครในฉวี
“คานมาเกย” เอ่ยฝากไม่อยากมี
บ้างหลบคานทั้งปี..นี่ยังตาม

พูดเป็นเสาเป็นขื่อยังชื่อสวย
ต่างก็ด้วยช่วยยันกันล้นหลาม
บ้านขาดเสาขาดขื่อคือไม่งาม
แต่เข็ดขามห้าม “คาน” เป็นบ้านเรือน

เพราะอยู่คานบ้านสูงเป็นยูงสวย
โดดเดี่ยวด้วยอวยเอาความเหงาเกลื่อน
พอขึ้นไปให้ยากลำบากเยือน
ดุจขาดเพื่อนขาดคู่ผู้ดูแล

คนบ้านกลอนกลัว “คาน” บ้านเลยต่ำ
ทุกถ้อยคำวางลงส่งกระแส
บนลานกลอนอ้อนอิงพิงกันแจ
ช่างสุขแท้แผ่เผื่อ..คนเบื่อ “คาน”

"บ้านริมโขง"