~~@ คน @~~

คน

ช่างสรรคำนำวางได้อย่างหมาย
สิ่งหลากหลายสานทับเห็นสับสน
มองรวมหมู่คล้ายคละเรียกปะปน
หากรวมจนเป็นหนึ่งซึ่งเรียก “เรา”

เรียก “มนุษย์”  อีกคำ ใช้กำกับ
ต่างขานรับด้วยเลิศประเสริฐเขา
หนึ่งสัตว์โลกโฉลกสร้างได้วางเอา-
ปัญญาเข้าเป็นหนึ่งจึงเหนือใคร

ดุจดั่งดาบสองคมปมมนุษย์
ต่างสร้างสุดสองทางวางไฉน
เป็นสองด้านสานปัญญาพาเป็นไป
ดีมีไว้ให้ต่างทางเลวทราม

จึงเป็น “คน” ปนเป ทั้งเล่ห์หลอก
ทั้งดีพอกเลวถมปมหยาบหยาม
มีทั้งสร้าง-ทำลายให้ตายตาม
ทุกเขตคามหลามหลากมากพอกัน

รู้ทำบาปไม่ดีมีตัวอย่าง
ร้อยเรื่องสร้างทางชี้ที่สุขสันต์
แต่ยังมีคนชั่วตัวสำคัญ
เฝ้าโรมรันพันตูคู่กันไป

เพราะชีวิตมันสั้นนั้นนักหรือ
จึงรีบยื้อรีบทำพร่ำขานไข
แม้ต้องฆ่าล่าคนหาสนใจ
เพียงข้าฯ ได้ เท่านั้น..คือนั่น “คน”

 

 มีปัญญาเพียงเพื่อไว้เถือท่าน
ไม่สร้างสรรค์คุณใดดวงใจหม่น
ก่อบาปกรรมทำกร้านสามานชน
คืออีก “คน” ด้านหนึ่ง..พึงระวัง.

 

"บ้านริมโขง"