๐๐.. เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง ..๐๐

จำต้องวาง

เหนื่อยก็พักหนักก็วาง...เหมือนอย่างง่าย
มีความหมายคล้ายเห็นเป็นแบกหาม
ปลดจากบ่าก็เบาเข้าเขตคาม
วางไว้ตามบันไดไร้กังวล

คือสิ่งของมองได้..ใช่เช่นนั้น
แต่กล่าวกันหาใช่ในเหตุผล
เป็นภาระหน้าที่มีมาดล
ที่ทุกคนล้นหลากมากพบเจอ

ต้องบุกบั่นถลันสู้ทางอยู่รอด
เกินนั่งกอดอกคอยร้อยเสนอ
ให้ถึงฝันมั่นหมายปลายบำเรอ
ไม่อาจวางห่างเธอให้เก้อคอย

แม้แสนหนักต้องทนบนมุ่งหวัง
แม้แสนชังยังซึ้งอย่าถึงถอย
แม้แสนช้าล้าแรงยังแฝงรอย
แม้แสนน้อยยังนับกับอดออม

ชีวิตนี้เช่นกันมันหนักอึ้ง
เมื่อไม่ถึงวันวายความตายห้อม
ต้องแบกมันอย่างนี้กี่ปียอม
วางไว้พร้อมกับร่างกลางธุลี

ต่างเมื่อเดินมาไกลใครก็เหนื่อย
เสียงเคยเจื้อยแจ้วใส..ไร้สดศรี
ร่างเคยแกร่งแรงล้นบนธรณี
เมื่อถึงที่ต้องวาง..อย่างจำนน..