ไฉนใจฉะนี้

ไฉนใจฉะนี้
.
“คลาย” ค่อยคืนชื่นสมอารมณ์หมาย
หากไม่ “คลาย” คงเครียดจากเสียดสี
ลอง “คลาย” ดูสู่หาปัญญามี
หลายวิธีทาง “คลาย” ล้อมรายเรียง
.
“เคลื่อน” บางอย่างวางใหม่หาไร้ค่า
แปลกสายตาตาม “เคลื่อน” ดั่งเลื่อนเสียง
ปิดบางมุมสุมเกลื่อนเพียง “เคลื่อน” เคียง
แลพร้อมเพรียงเพราะ “เคลื่อน” ไม่เหมือนเดิม
.
“สุข” ยามใดใจผ่อนไม่ร้อนเร้า
เย็นกายเข้ามี “สุข” เข้าปลุกเสริม
หลีกอบายสาย “สุข” เข้ารุกเติม
ทำดีเพิ่มพา “สุข” เข้าซุกทรวง
.
“ต้อง” เติมแรงแห่งใจยิ่งใหญ่นัก
มีผ่อนพักเพื่อ “ต้อง” ประคองสรวง
ละเมียดละไมใคร “ต้อง” หมายคล้องควง
หมายพุ่มพวงเพียงสอง “ต้อง” รักจริง
.
“ปลุก” ชีวิตติดชีวาต้องพาผ่าน
เกินสำราญเร่ง “ปลุก” ในทุกสิ่ง
ไม่อยากตรมขมทุกข์ “ปลุก” รักอิง
มีหนึ่งหญิงยิ่งรุก “ปลุก” รักนวล
.
“ใจ” เจ้ากรรมทำไฉนจึงไหวอ่อน
สิ่งสะท้อนทาง “ใจ” ไฉนป่วน
อยากผ่อนคลายคล้ายไฉน “ใจ” เรรวน
จำต้องชวนชิงห้อง..ฉลอง “ใจ” ..๚ะ๛
☆☆☆
♥♥♥