คนหมองยังครองโลก

คนหมองยังครองโลก
.
จากคนหมองมองโลกโศลกต่ำ
จากถ้อยคำเคียงใจสุดไหวหวาม
รำพึงพาหาใครคนไหนตาม
จึ่งทุกยามยังเพ้อดังเหม่อลอย
.
ยิ่งเมื่อโลกโศกเศร้ายิ่งเฝ้าฝืน
ยิ่งบางคืนครวญใคร่หัวใจหงอย
ยิ่งห่างไกลให้หาน้ำตาปรอย
ยิ่งเรียงร้อยลำนำยิ่งกล้ำกลืน
.
โลกหรือเราเศร้าขมอารมณ์จับ
ใครขานขับขุ่นข้องจนต้องฝืน
หรือเพราะเขาเราพร่ำทุกค่ำคืน
ไม่ยั่งยืนยามย้อนสะท้อนใจ
.
ครุ่นคิดคอยลอยลมผสมผสาน
หวังรักหวานหว่านถึงคะนึงใฝ่
ยามโลกหมองครองเคียงสำเนียงใด
จึงผ่องใสสมส่วนไม่ป่วนปน
.
โลกมีเขาเราไฉนเหมือนไกลจาก
เหมือนรักฝากใฝ่ปองล้วนหมองหม่น
เรามีใครให้หาระอาตน
แสนมืดมนมองหาคืนฟ้าดำ
.
เมื่อคนหมองมองโลกจึงโศกเสริม
สิ่งมาเติมต่อคืนยิ่งกลืนกล้ำ
หลับตาลงปลงจิตไม่คิดคำ
นิ่งน้อมนำหนึ่งนวลว่าครวญคอย๚ะ๛
☆☆☆
♥♥
♥