ขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๒

ขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๒
.
คืนจันทร์เพ็ญเย็นนวลมวลสีแสง
บ้างจำแลงแปลงลักษณ์จักเจิดจ้า
เพ็ญสิบสองเดือนงามอร่ามตา
กลางชลาวิบวับสลับพราย
.
ลอยกระทงคืนนี้งามสีสัน
เคียงคู่กันสองเราเฝ้ามั่นหมาย
อธิษฐานขานถ้อยร้อยเรียงราย
สบประกายสายตาเจิดจ้าจินต์
.
เถิด..ขมา..ชลาลัยใดก้าวข้าม
ทุกข์ใดตามลามผลกมลผิน
ทั้งเผลอบ้างบางครั้งดั่งเคยชิน
หวังได้ยินกลิ่นร่ำ คำอภัย
.
ยอกระทงตรงเศียรจุดเทียนส่อง
ควันธูปล่องลอยนำฉ่ำไฉน
ลมอ่อนโยนเยื่องย้ายคล้ายสั่นไกว
กลางฤทัยใสงามตามคำวอน
.
บรรจงวางกระทงลงเคียงคู่
ให้รับรู้สู่เสียงสำเนียงอ้อน
ให้นทีนี้สดับอย่าลับจร
โปรดอาทรพรพาอย่าลาไกล
.
จากคืนนี้มีฝันอันแสนฉ่ำ
สุขน้อมนำล้ำรสสดแจ่มใส
เริ่มชีวาพาชื่นทุกคืนไป
ดุจกระทงลงไหล ในวารี
.

๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘