หน้าแรก

วันอังคารที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ต้องฝ่าฟัน


ต้องฝ่าฟัน
.
เหมือนเป็นม่านด่านกั้นให้ฟันฝ่า
เป็นภูผาป่าปนจนสุดสาย
เป็นกำแพงแข็งกั้นอันตราย
ผู้มุ่งหมายปลายทางต่างกังวล
.
หวังข้ามแดนแม้นหมายไม่คลายฝัน
ต้องบากบั่นมั่นมุ่งผดุงผล
สมาธิ ต้องใส ในกมล
ต้องอึด ทน จนนิ่ง อย่างจริงใจ
.
ภูเขาหินดินแดงแฝงพิษร้าย
ห้ามกล้ำกรายหลายคนล้นหวั่นไหว
กว่าข้ามเนินเกินร้อนเหมือนฟอนไฟ
จะถึงไหมใครรู้..ผู้นำทาง..
.
มีแต่ตนคนเดียวที่เหนี่ยวหวัง
จะถึงฝั่งดังฝันวันใดอ้าง
มีแต่บุญหนุนนำไม่อำพราง
สู่สมสร้างอย่างผู้..ได้อยู่เคียง
.
ส่งความรักสลักซึ้งจึงเดินหน้า
ข้ามภูผาหาคู่ก้องกู่เสียง
โปรดเมตตาอย่าเลือนเหมือนเอนเอียง
รับสำเนียงเรียงร้อยเถิดกลอยใจ
.
จะฝ่าฟันมั่นถึงซึ่งเป้าหมาย
จะเคียงกายปลายทางอย่างสดใส
จะตามต่อก่อการ..หวานทรวงใน
จะเยื่อใยไม่ห่าง ไม่ร้างนวล..
.



๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น