สองคนอ่าน

สองคนอ่าน

ผ่านหลายวันกว่าจะคืนฟื้นสติ
จากดำรินำฝากจากฉวี
เห็นคำไขใจหวิวลิ่วลมมี
ฉ่ำวจีมีซึ้ง..ถึงจังงัง

ในหัวใจสั่นเทิ้มเพิ่มประหม่า
เหมือนแข้งขาล้าแรงสำแดงสั่ง
ระทวยร่างอิงเสาเอาหมอนบัง
เงี่ยหูฟังเสียงสะท้อน..อ้อนจากทรวง

มีคนซึ้งถึงรักสลักแล้ว
เหมือนแน่แน่วแนวกวีนี้ใหญ่หลวง
เขาหลงรักอักษราคราเด่นดวง
ที่ร้อยพวงพ่วงฝัน..แสนรัญจวน

หวังกอดกานท์ก่อกลให้คนหลง
คำโฉมยงหลงง่ายให้ชายหวน
กี่มารยาเธอหว่านการกระบวน
กี่คร่ำครวญจากชายที่คล้ายเรา

เกินจะถอยคล้อยจากให้มากผล
ขอเยี่ยมยลคืนทางเข้าวางเป้า
จะสร้างบ่วงภาษามาล้อมเอา
กักขังเจ้าให้อยู่คู่กวิน

จะผูกแขนแสนรักสักร้อยกาพย์
จะเอิบอาบด้วยกลอนร่อนถวิล
จะห่อโคลงโยงฉันท์หมั่นยลยิน
จะต้มกินกลบท..ซดร่วมกัน..อิอิ