~~@ จาก..คนอ่าน @~~

เป็นบางช่วงดวงเปลี่ยนเขียนไม่ออก
อารมณ์บอกไม่ไหวข้างในขม
สมองฝ่อต่อศัพท์ไม่ขับคม
นั่งติดปมปัญหานัยน์ตาลอย

จะสื่อสารการใดเหมือนไร้รส
จืดไปหมดปากลิ้นและกลิ่นกร่อย
เหมือนท้อทางกลางฝนทนนั่งคอย
ความเหงาหงอยลอยล้อมเห่ห้อมกาย

มองใครอื่นชื่นชมคารมหวาน
ส่งแรงหว่านขานคำฉ่ำความหมาย
มากไมตรีมีหวังหลั่งเรียงราย
มองด้วยสายตาเหงา..เราไม่มี

จะเขียนคำสื่อไปก็ไม่กล้า
อักษราเราด้อยน้อยใจที่..
จะหาใครมาอ่านขานไมตรี
ไม่ใยดียังซ้ำ..กระหน่ำเติม

กอดเก็บกำต่ำหวังขังในอก
ปิดฝาปกหมกไว้ไม่ฮึกเหิม
รู้ทนได้ไม่หม่นยังคนเดิม
แม้ทุกข์เสริมเพิ่มท้อยังรอคอย..

จึงเพียงต่อเติมตามงามคำชื่น
ของคนอื่นรื่นล้นแม้..คนหงอย
ยังมานะตามอ่านงานเนื้อกลอย
ชื่นเพียงน้อยเพียงเห็น...เป็นสุขแล้ว..