รางวัลคนดี
ปล่อยสายตาฝ่าละอองคืนหมองมืด
มองฟ้าจืดแสงหม่นคนหลับใหล
ดึกสงัดรัตติกาลผลิบานใบ
ปรารถนาแห่งหัวใจ..ไร้พรมแดน
มองไม่เห็นสิ่งใด..แต่ใจอยาก
หาของฝากจากประสงค์คงยากแสน
ค้นรางวัลหมั่นวาดแม้นขาดแคลน
อยากทดแทน..คนดี..มีหัวใจ
จะเสาะหามาฝากจากถิ่นแถน
แม้นานแสนแดนกั้นหาหวั่นไหว
เพื่อขอบคุณผลงานที่สานไป
ต้องสิ่งใดถึงดูจึงคู่นวล
คุณคนดี ดีใน..ที่ใจเจ้า
คุณคอยเฝ้าเผาทุกข์เติมสุขส่วน
คุณเข้มแข็งแกร่งจิตผลิตกระบวน
คุณสมควรได้รับจับรางวัล
คืนสงบพบตนบนสมาธิ
ตั้งสติตริตรอง..ใดของขวัญ
ควรจะเป็นเพชรทองสนองกัน
ล้นค่านั้นหรือไฉน..ใคร่คู่ควร
พลันแว่วคำนำสั่งดั่งสิ่งทิพย์
มากระซิบหยิบแสงแบ่งสงวน
“อโรคยา ปรมาลาภา” สมค่านวล
โปรดสงวนมารับ..ประดับตน..
ปล่อยสายตาฝ่าละอองคืนหมองมืด
มองฟ้าจืดแสงหม่นคนหลับใหล
ดึกสงัดรัตติกาลผลิบานใบ
ปรารถนาแห่งหัวใจ..ไร้พรมแดน
มองไม่เห็นสิ่งใด..แต่ใจอยาก
หาของฝากจากประสงค์คงยากแสน
ค้นรางวัลหมั่นวาดแม้นขาดแคลน
อยากทดแทน..คนดี..มีหัวใจ
จะเสาะหามาฝากจากถิ่นแถน
แม้นานแสนแดนกั้นหาหวั่นไหว
เพื่อขอบคุณผลงานที่สานไป
ต้องสิ่งใดถึงดูจึงคู่นวล
คุณคนดี ดีใน..ที่ใจเจ้า
คุณคอยเฝ้าเผาทุกข์เติมสุขส่วน
คุณเข้มแข็งแกร่งจิตผลิตกระบวน
คุณสมควรได้รับจับรางวัล
คืนสงบพบตนบนสมาธิ
ตั้งสติตริตรอง..ใดของขวัญ
ควรจะเป็นเพชรทองสนองกัน
ล้นค่านั้นหรือไฉน..ใคร่คู่ควร
พลันแว่วคำนำสั่งดั่งสิ่งทิพย์
มากระซิบหยิบแสงแบ่งสงวน
“อโรคยา ปรมาลาภา” สมค่านวล
โปรดสงวนมารับ..ประดับตน..
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น