ควรหรือไม่
.
สื่อภาษาพาทีมากมีผล
บ่อยเยี่ยมยลยามอ่านใจซ่านเสีย
ภาษากลอนย้อนคำระกำเพลีย
โหยละเหี่ยให้เห็นประเด็นนำ
.
อย่าง “ทรุดโทรม” –
“โทรมทรุด” เกินขุดถม
อ่านไม่สมสื่อสารอาการต่ำ
อย่าง “ขี้เล่น” เผ่นกลับสลับคำ
“เล่นขี้” ฉ่ำ ชี้ช่องทำนองฮา
.
มากคำคู่ดูดีมากสีสัน
กลับคำกันเกินกู่รู้ไหมหนา
ความหมายเพี้ยนเปลี่ยนไปลงไร่นา
ย้อนกลับมามองเมือกเหมือนเกลือกตม
.
อยาก “สอดส่อง” ไม่ต้อง มา “ส่องสอด”
อีก “เง้างอด”-“งอดเง้า” เขียนเข้าผสม
“พรั่งพรู” เป็น “พรูพรั่ง” ให้ฟังระทม
งาม “ชวนชม” ชื่นใจแต่ไม่ “ชมชวน”
.
ภาษากลอนซ่อนคมอารมณ์ศิลป์
งามในจินต์เจียดฝันไม่ผันผวน
ภาษาสื่อคือเสียงสำเนียงนวล
งามทุกส่วนแสงเสริมเข้าเติมตาม
.
ด้วยอาทรกลอนกลของคนรัก
มุ่งหมายนักเนื้อในส่งใจถาม
เห็นด้วยไหมใครเขียนล้อเลียนลาม
ช่วยกันปรามป้องกันสร้างสรรค์วิธี๚ะ๛
.
☆ ☆ ☆
♥
บ้านร้อนตะวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น