ก็แค่คน
.
แลเหมือนกันนั้นคนอยู่บนโลก
อ้างมีโชคเชื้อชาติฉลาดเฉลียว
อ้างประเสริฐเฉิดฉายแต่ฝ่ายเดียว
หาใครเกี่ยวเกินค่าคำว่า “คน”
.
ปัจจัยสี่มีนั้นเหมือนกันครบ
พื้นฐานพบพอสดับไม่สับสน
ดำรงชีพรีบเร้นคล้ายเล่นกล
พาผ่านพ้นพร้อมหมายสู่ปลายชีวี
.
ต่างแต่ตามความอยากออกจากจิต
ต่างแต่คิดคอยค้นเบื้องบนวิถี
ต่างแต่ค่าอารมณ์ห่อห่มฤดี
ต่างแต่มีมากเจอทะเยอทะยาน
.
ไม่เคยสุดหยุดเฝ้าไว้เท่านี้
ปัจจัยสี่สืบส่อตามต่อสาร
ปัจจัยหา-ห้า หก มาหมกมาน
หลากสถานถิ่นทองไว้ครองเคียง
.
เหมือนดั่งคนล้นโลภขาดโอบเอื้อ
ต้องล้นเหลือเลื่องลือทั้งชื่อเสียง
มัวเมาลาภอาบยอลืมพอเพียง
โชคเบนเบี่ยงบอกลาชะตากรรม
.
คือตัวอย่างบางกระแสที่แลเศร้า
หยิบยกเอาเอ่ยอ้างเตือนต่างถลำ
ปัจจัยสี่นี้พอไม่ต่อคำ
อย่าเลิศล้ำล้นเหลือให้เหนือ “คน”๚ะ๛
☆✾☆
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น