รู้ว่า ใจไหวหม่นทนลำบาก
รู้ว่า ฝากหวังวางอย่างมั่นหมาย
รู้ว่า ยังหวังปองครองเคียงกาย
รู้ว่า ใจสลายรักคลายคืน
รู้ว่า ใจไม่เจียมคอยเสี้ยมสั่ง
รู้ว่า หลั่งรักล้นเกินทนฝืน
รู้ว่า รักหวังไว้ให้ยาวยืน
รู้ว่า ต้องกล้ำกลืนไม่ชื่นคำ
รู้ว่า เขาเศร้าทรวงดวงขื่นขม
รู้ว่า ตรมเศร้านักรักถลำ
รู้ว่า ภาพความหลังยังคงจำ
รู้ว่า พร่ำเพ้อห่วงทุกช่วงวัน
รู้ว่า ตนทนเศร้าเหงาไม่ต่าง
รู้ว่า ห่างร้างไปใจโศกศัลย์
รู้ว่า ตนต่ำนักรักรำพัน
รู้ว่า ไม่เทียบชั้นสวรรค์ลวง
รู้ว่า ได้แต่สร้างวางรอยแผล
รู้ว่า แย่ยามยลไร้คนหวง
รู้ว่า เพิ่มเติมเศร้าเผาแดดวง
รู้ว่า ปวงปรารถนาฟ้าลงทัณฑ์
รู้ว่า เราตัวสร้างวางรอยช้ำ
รู้ว่า ต้องคืนคำนำสุขสันต์
รู้ว่า ต้องคืนค่าความจาบัลย์
รู้ว่า วัน..จากไกล..ทำให้ตรม.
รู้ว่า ฝากหวังวางอย่างมั่นหมาย
รู้ว่า ยังหวังปองครองเคียงกาย
รู้ว่า ใจสลายรักคลายคืน
รู้ว่า ใจไม่เจียมคอยเสี้ยมสั่ง
รู้ว่า หลั่งรักล้นเกินทนฝืน
รู้ว่า รักหวังไว้ให้ยาวยืน
รู้ว่า ต้องกล้ำกลืนไม่ชื่นคำ
รู้ว่า เขาเศร้าทรวงดวงขื่นขม
รู้ว่า ตรมเศร้านักรักถลำ
รู้ว่า ภาพความหลังยังคงจำ
รู้ว่า พร่ำเพ้อห่วงทุกช่วงวัน
รู้ว่า ตนทนเศร้าเหงาไม่ต่าง
รู้ว่า ห่างร้างไปใจโศกศัลย์
รู้ว่า ตนต่ำนักรักรำพัน
รู้ว่า ไม่เทียบชั้นสวรรค์ลวง
รู้ว่า ได้แต่สร้างวางรอยแผล
รู้ว่า แย่ยามยลไร้คนหวง
รู้ว่า เพิ่มเติมเศร้าเผาแดดวง
รู้ว่า ปวงปรารถนาฟ้าลงทัณฑ์
รู้ว่า เราตัวสร้างวางรอยช้ำ
รู้ว่า ต้องคืนคำนำสุขสันต์
รู้ว่า ต้องคืนค่าความจาบัลย์
รู้ว่า วัน..จากไกล..ทำให้ตรม.
"บ้านริมโขง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น