ฉันอาจเป็นดั่งสายลม
ฉัน เป็นเพียงนามธรรมคำเรียกขาน
บอกสัณฐานเป็นคนบนความหมาย
เพียงสื่อถึงหนึ่งใครไม่กลับกลาย
เป็นผู้ชายฝ่ายเพศแบ่งเฉดกัน
อาจ อยู่ในจินตนาบางคราครั้ง
ไร้วาดหวังตั้งหมายที่ปลายฝัน
อยู่เนิ่นนานปานใดไม่สำคัญ
รอผ่านวันผ่านคืนยืนใช้กรรม
เป็น เช่นแสงสีขาวคราวฟ้าแจ่ม
ไร้ใดแซมให้สวยด้วยชื่นฉ่ำ
สื่อสายตาให้เห็นเป็นแสงนำ
ยามมืดค่ำก็หายสลายเลือน
ดั่ง เสียงเพลงแผ่วหวานลอยผ่านพ้น
สัมผัสจนรู้แจ้งสำแดงเหมือน
หากแต่ไร้ใครเล่นดุจเด่นเดือน
สาดแสงเยือนเหมือนรู้ดูด้วยตา
สาย สื่อถ้อยร้อยเรื่องเปรื่องวิจิตร
ต่างชีวิตต่างแบบแอบใฝ่หา
มากอารมณ์บ่นฝันอันจินตนา
ไร้ใครคว้าตัวตนให้คนเชย
ลม เลื่อนลอยเลยลับใครจับต้อง
เพียงนั่งมองแรงพัดตัดใจเฉย
รับรู้ลมเย็นกายผายผ่านเลย
รู้คุ้นเคยเพียงนี้ ที่ชื่นชม
ฉัน เป็นเพียงนามธรรมคำเรียกขาน
บอกสัณฐานเป็นคนบนความหมาย
เพียงสื่อถึงหนึ่งใครไม่กลับกลาย
เป็นผู้ชายฝ่ายเพศแบ่งเฉดกัน
อาจ อยู่ในจินตนาบางคราครั้ง
ไร้วาดหวังตั้งหมายที่ปลายฝัน
อยู่เนิ่นนานปานใดไม่สำคัญ
รอผ่านวันผ่านคืนยืนใช้กรรม
เป็น เช่นแสงสีขาวคราวฟ้าแจ่ม
ไร้ใดแซมให้สวยด้วยชื่นฉ่ำ
สื่อสายตาให้เห็นเป็นแสงนำ
ยามมืดค่ำก็หายสลายเลือน
ดั่ง เสียงเพลงแผ่วหวานลอยผ่านพ้น
สัมผัสจนรู้แจ้งสำแดงเหมือน
หากแต่ไร้ใครเล่นดุจเด่นเดือน
สาดแสงเยือนเหมือนรู้ดูด้วยตา
สาย สื่อถ้อยร้อยเรื่องเปรื่องวิจิตร
ต่างชีวิตต่างแบบแอบใฝ่หา
มากอารมณ์บ่นฝันอันจินตนา
ไร้ใครคว้าตัวตนให้คนเชย
ลม เลื่อนลอยเลยลับใครจับต้อง
เพียงนั่งมองแรงพัดตัดใจเฉย
รับรู้ลมเย็นกายผายผ่านเลย
รู้คุ้นเคยเพียงนี้ ที่ชื่นชม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น